Happy New Year en het verhaal van de appelflap

Gelukkig nieuw jaar allemaal!
Zo hebben jullie de feestdagen overleefd? Alle buikjes mooi rondgegeten? Het was voor ons wel gek om de feestdagen zo ver weg te vieren. En ook al is alles hier mooi versierd en hebben we een megakerstboom. Het was moeilijk te beseffen dat het kerst was. Gelukkig was Jurgens moeder op bezoek met haar vriend. Er lagen allemaal pakjes onder de boom :-) We hebben er een gezellig feestmaal van gemaakt. In Amerika wordt alleen eerste kerstdag gevierd. Iedereen moet tweede kerstdag gewoon weer werken. Gek he. Daar hebben we in Nederland maar mazzel mee.

En toen kwam oudejaarsavond. Hoe aanlokkelijk het ook leek, wij hadden geen behoefte om tussen al die honderdduizende mensen op Times Square te staan in de vriezende kou op oudejaars avond. Die bal die om 00.00 naar beneden valt kan je ook op tv zien hahaha. Hoog en droog.
We waren uitgenodigd bij vrienden in New Jersey om daar met een stel andere nederlanders oudejaarsavond te vieren. Dat hebben we ook gedaan.Lekker nederlandse oliebollen eten en nederlands kletsen. De weg ernaar toe begon alleen minder goed (voor Jurgen dan)

We waren zoals altijd te laat vertrokken. Iedereen moest een voorgerecht en een nagerecht meenemen. Wij hadden Jellypudding gemaakt. Alleen ook te laat! Die jelly moet namelijk 2 uur opstijven in de koelkast. Niet zo slim, als je nog een uur in de auto moet. Zo goed als het kon hebben we de jelly in de achterbak vastgezet en gingen we op pad. Aangezien je hier bij de supermarkt geen wijn of andere alcohol kan kopen, moet je naar de liquorstore. Dus dat gingen we nog "even" doen voor we echt vertrokken. Nou wil het zo zijn dat iedereen op oudejaars avond een glaasje alcohol wil drinken. Na eeuwig in de rij te hebben gestaan was de buit binnen.
Ik zat in de auto te wachten en kon vanuit de achterspiegel zien hoe een dief even hardhandig tegen de grond werd gewerkt door de beveiliging. Ze stonden met hun voet in zijn nek! Bah, dan blijf je wel stilliggen. Not a pretty sight.

Eindelijk op weg. Aaaah de tank was leeg, dus nog vlug even tanken. Bij het tankstation ging het allemaal niet zoals Jurgen het wilde. Jurgen is moeilijk boos te krijgen. Maar die man bij het tankstation haalde het bloed onder zijn nagels vandaan. Toen het tanken eindelijk lukte, stopte de machine er na 2 seconden weer mee. Die man had voor 9 dollar ipv 9 gallon afgerekend. Toen was de maat vol bij Jurgen. Ik keek mee over de bestuurdersstoel en was een appelflap aan het eten. Jurgen sprong woedend in de auto en gooide het zakje met appelflap op het dashboard. Hij scheurde met piepende banden weg. Het enige dat ik kon doen was keihard lachen! Want Jurgen was met zijn bil midden op mijn appelflap gaan zitten! Hhaahaha! Met zijn nette kleren aan. Ik kon niets zeggen zo hard moest ik lachen. Na een paar honderd meter kon ik het eindelijk vertellen. Jurgen zag de humor er niet vanin en graaide onder zijn kont en zwaaide het restant appelflap door de auto. Nu zat er ook appelflap op de ramen! Hahaha ik was nog steeds aan het lachen. Wat een grap. Bij het volgende tankstation stopte jurgen en stapte uit om de schade te bekijken. Het was net een tekenfilm. Jurgen die rondjes draaide en zijn achterste wilde bekijken, terwijl die driehoek van die appelflap nog vrolijk aan zijn bil plakte. Het is me gelukt om Jurgen te calmeren en te overtuigen dat we niet weer naar huis moesten om andere kleren te halen. We waren ondertussen al 45 minuten te laat. Met een plakkende broek vol met kruimels zijn we op weg gegaan naar New Jersey. Elke keer als ik naar Jurgens hoofd keek, moest ik weer lachen. Jurgen, kon er pas na een uur of 2 om lachen. Nadat we op het feestje aangekomen samen de badkamer waren in gesneaked en ik zorgvuldig zijn broek heb schoongemaakt. Jammer dat er geen fotos van zijn het zou geweldig zijn geweest. Want dit is zo'n verhaal waarvan ik zeg: Moest je bij zijn!