Tuesday, October 2, 2007

Zeepaardjes ballet

Gister was het dan zover. Jurgen ging voor het eerst naar IBM en ik bleef thuis achter :-( Het voordeel van alleen thuis zijn is, dat je ook alleen achter de computer kan zitten, zonder dat iemand anders de laptop even nodig heeft.

Jurgen werd om 7.15 AM opgehaald door een collega. Uiteraard ben ik mee opgestaan om morele steun te geven en om zijn ontbijtje te maken. (anders heb ik helemaal niets te doen). Zodra hij weg was, sprong ik in bed met de laptop en mijn ontbijtje. Heerlijk!

Gauw checken of ik emails had ontvangen. Wat bleek... mijn GMAIL was kapot. Tenminste dat dacht ik, want er zaten maar 2 emails in! Ik ben wel blij om te lezen dat iedereen de blog leest. Maar goed, ik heb heerlijk gesurft en allerlei dingen uitgezocht.

Een van mijn voornemens is om vaak naar de sportschool te gaan. Tegen half 12 werd het tijd om uit bed te komen en eens naar buiten te gaan. Op het sportschema had ik al gezien dat ik te laat was voor alle sportklasjes voor die ochtend. Behalve voor de Aqua Workout. Nou dan doen we dat maar. Dit stond erbij als omschrijving: A challenging pool class incorporating both strength and cardiovascular work. In Nederland zijn er 3 verschillende soort aquagym: voor zwangeren, voor bejaarden en laatste versie is met fiets in het water. Dat is de pittigste.

De titel van deze blog had ook kunnen heetten: Vertrouw op je intuitie. Terwijl ik mijn spullen inpakte, zat er een stemmetje in mijn hoofd dat zei: ga niet naar Aqua workout, daar zitten allemaal bejaarden! Maar er zat ook een ander stemmetje dat me vertelde dat ik beloofd had om een workout te doen die dag. Dus heb ik het ene stemmetje verdrongen en liep de sportschool binnen. Bij het omkleden, was er nog weinig aan de hand. Maar toen ik het zwembad binnenkwam lopen, gingen de alarmbellen tocht echt wel rinkelen!

Daar stond ik dan in mijn badpak en zwembrilletje te staren naar een 15-tal bejaarde dames! Hi Love, how are you! Are you new here? What's your name? I am laura. (like I am interested!!!)Ik wilde meteen wegrennen en nooit meer terugkomen.Helaas was dit uit goed fatsoen niet meer mogelijk. (had ik het toch maar gedaan)Het was toch echt duidelijk dat ik ook voor de aquaworkout kwam. Iets anders was er in het zwembad op dat moment niet te doen. Met lood in mijn schoenen (die ik natuurlijk niet aan had) ging ik via het trappetje (dat deden al die oude badmutsen ook) het water in.

Het leek wel of ze een badmutsen parade aan het houden waren. Echt waar,ik snap niet waar ze al die mooie of lelijke badmutsen gevonden hebben. De badmuts op deze foto, was echt aanwezig. Het is jammer dat ik de fotocamera niet bij me had. Een groepsfoto was leuk geweest. Het moge duidelijk zijn, dat ik dit niet ben met een badmuts op mijn hoofd. Het is gewoon iemand van het internet.

De workout, was verre van challenging voor mij. We waren een stel zeepaardjes die rechtop liepen door het zwembad en af en toe een arm uit het water staken. Een echt zeepaardjes ballet was het. Ik heb het hele uur zitten tandenknarsen en me zeer suf gevoeld. Om de 5 minuten naar de klok kijken begon na een tijdje ook op te vallen.

Gelukkig heb ik het overleefd. Na 55 minuten, was de les voorbij en applaudiseerden we voor onszelf. Because: we really did a great job. Excellent! (wrarharhah jak)
De zeepaardjes veranderden weer in nijlpaardjes met een badmuts op en probeerden zich met goed fatsoen uit het bad te heisen, zonder dat er iets uit het badpak viel, dat andere mensen niet hoefden te zien. Zo: been there, seen it, done it. I'LL NEVER DO IT AGAIN!

De wijze les van dit verhaal is: luister altijd naar je intuitie. Als je eigenlijk al weet aan wat voor onheil je begint, doe het dan niet! Ik zal in ieder geval beter opletten.

4 comments:

Anonymous said...

hahaha Rebec, wat een fantastisch verhaal! Zie je al helemaal voor me!
ik geniet zeker van jullie belevenissen!
die bank ziet er trouwens goed uit hoor! jammer van je teen!
Nou enjoy en tot snel!
xxx Marieke

Anonymous said...

Hai Jurrug en Rebec,

Ik ben erg benieuwd hoe Jurrug zn eerste dag was..
Zijn jullie al een beetje gewend daar? En doe je nu ook xl boodschappen? Ik beloof hierbij plechtig dat ik je zo nu en dan een mailtje stuur naar je gmail. Tis lastig om heel veel te typen, terwijl er hier lang niet zulke spannende dingen gebeuren als bij jou..
Mama is nog steeds de hort op met Matthijs, ik geloof dat ze het erg naar haar zin heeft. Wat kan er toch veel veranderen in een maand tijd!
Ik ben vorige week van mijn paard afgeworpen. Het beste beest ging links af, ik ging rechtdoor. Ik leek wel een stuntacteur, ik rolde door de hele managebak ;-) Maar gelukkig heb ik er niet zo veel aan over gehouden, wat blauwe plekjes en een stijve kont..
Vanavond moet ik weer op het ellendige paard, dat K!@ beest heet Coco Chanel, pfffffffffffff..
Anyways, ik hoop dat ik het er vanavond beter vanaf breng.
Heb je al een vrijwilligersbaantje bij 1 of andere Leger des Heils instelling gevonden?

Nou..tot horens.. schrijvens..

(kan ik ook foto's oploaden op deze site???)

Groetjes..

Anonymous said...

Hiiii Rebec & Jurgen,

Wat een belevenis weer hoor, die zeepaardjes. Wat was ik graag met je meegegaan, hadden we daar 55 minuten de slappe lach gehad!!! Zie je daar helemaal staan; het mag allemaal wel wat sneller, zwaarder en noem maar op..Hahahah.
Voortaan toch maar iets eerder opstaan, wil je met je leeftijdgenoten kunnen sporten :)
Heeft Jurgen het naar z'n zin bij IBM? Heb er namelijk nog niks over gelezen.... Hij zal het wel heel druk hebben daar (op z'n amerikaans). Iemand vertelde mij laatst dat amerikanen vooral 'doen' alsof ze heel hard werken en hele lange dagen maken, maar dat het allemaal reuze meevalt. Natuurlijk wacht ik even op een bevestiging van Jurgen voordat ik daar mijn conclusies uit trek ;) Is je teen al genezen van de 'O-Lympics'? Stuur nou even zo'n foto met heel veel bloed, kan ik met je meelijden. Nou newly weds, tot de volgende avonturen maar weer. Ik wacht met smacht!!!

Hele dikke kus,

Reet.

P.s: ik mis je heel erg rebec, ookal merk je dat nu nog niet zo...

Unknown said...

Arm schaap. Daar ben je mooi weer klaar mee ;-). Blijf maar lekker verhalen schrijven voor ons, het is altijd weer leuk om te lezen!

We mailen/bellen snel weer!
Dikke xxx Yumi